4.6.08

ԵՐԿՐԻ ՀԱԿԱՌԱԿ ԿՈՂՄԸ (մաս 16-րդ)

ՆԻԿՈԼ ՓԱՇԻՆՅԱՆ

17. սենյակ N1

Խոզապուխտը կերա մինչեւ վերջին կտորը: Գարեջուրը, որի գոյության մասին գերմանացիները մեզնից` հայերիցս են իմացել, խմեցի մինչեւ վերջին կաթիլը:

Ես ըմբոշխնում էի Վիսբադենի գարունը: Երեւանում գարունը կարճ է, չափազանց կարճ. իսկ այս տարի գարունը ընդհանրապես չեկավ Երեւան: Ձմեռը, իհարկե, ավարտվեց, բայց չհեռացավ: Գարունը մոտեցավ, բայց չեկավ... Գարնանամուտի մեջ է իմ Երեւանը, գարուն է բերելու իմ Երեւանը, այս տարի ուշ է գալու գարունը, բայց էլ չի գնալու, էլ չի գնալու...:

Շարունակությունը կարդացեք ՊԱՅՔԱ՛Ր ընդհատակյա թերթում:

1 comment:

Anonymous said...

Խոզապուխտը կերա մինչեւ վերջին կտորը: Գարեջուրը, որի գոյության մասին գերմանացիները մեզնից` հայերիցս են իմացել, խմեցի մինչեւ վերջին կաթիլը:

Chtes geghaci.

Արխիվ